Οι καλοήθεις παθήσεις μαστού μπορούν να χωριστούν σε τρεις κατηγορίες με βάση την ιστολογική τους μορφή:

Μη πολλαπλασιαστικές, πολλαπλασιαστικές χωρίς ατυπία και πολλαπλασιαστικές με ατυπία.

• Μη πολλαπλασιαστικές βλάβες – Οι μη πολλαπλασιαστικές βλάβες δεν σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του μαστού. Στόχος είναι η σίγουρη διάγνωση και η ανακούφιση των συμπτωμάτων.

• Πολλαπλασιαστικές βλάβες χωρίς ατυπία – Οι πολλαπλασιαστικές βλάβες χωρίς ατυπία μπορεί να σχετίζονται με ελαφρώς αυξημένο κίνδυνο καρκίνου μαστού. Μόλις γίνει η διάγνωση, στόχος της θεραπείας είναι και η ανακούφιση των συμπτωμάτων. Ακτινωτές ουλές, άτυπα θηλώματα, σύνθετα ινοαδενώματα και οποιαδήποτε βλάβη που δεν συνάδει με τα απεικονιστικά ευρήματα απαιτούν χειρουργική εκτομή.

• Άτυπες πολλαπλασιαστικές βλάβες – Οι άτυπες πολλαπλασιαστικές βλάβες, όπως η άτυπη υπερπλασία των πόρων (ADH), η άτυπη λοβιακή υπερπλασία (ALH) και το λοβιακό καρκίνωμα in situ (LCIS), σχετίζονται με σημαντικά αυξημένο κίνδυνο καρκίνου μαστού. Η επίπεδη επιθηλιακή ατυπία (FEA) χαρακτηρίζεται επίσης από έναν άτυπο πολλαπλασιασμό αλλά δεν φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου.